Behandeling lentigo maligna

De behandeling (algemeen)

Bij voorkeur wordt een lentigo maligna door middel van een kleine operatie verwijderd. Dit gebeurt meestal onder plaatselijke verdoving. Daarbij wordt de plek ruim weggesneden, om meer zekerheid te hebben dat alle cellen weg zijn en de plek niet kan uitgroeien tot een kwaadaardig melanoom. 

 

Naast het operatief wegsnijden van de lentigo maligna, is soms bestraling een beter alternatief. Welke behandeling ook wordt gekozen, de twee belangrijke voorwaarden van elke behandeling zijn dat de moedervlek in zijn geheel moet worden verwijderd én dat het beste cosmetische resultaat moet worden bereikt. 

 

Lentigo maligna in het gezicht

Heeft u lentigo maligna in het gezicht, dan kan het dat u door uw huisarts of dermatoloog doorgestuurd wordt naar een plastisch chirurg. Behalve het volledig verwijderen van de plek en het cosmetische aspect, is het dan ook erg belangrijk dat operatieve verwijdering van de lentigo maligna geen blijvende functionele schade geeft. Bijvoorbeeld als het op een ooglid of lip zit. Een juiste, verfijnde operatietechniek is dan noodzakelijk voor een goed functioneel en cosmetisch resultaat. Samen met u bespreek ik de mogelijkheden en wat voor u de meeste geschikte operatie is, met een zo onopvallend mogelijk litteken. 

 

Operatie lentigo maligna

Een lentigo maligna wordt, meestal onder plaatselijke verdoving, in zijn geheel verwijderd. De snijranden worden onderzocht door de patholoog onder de microscoop of de randen ‘schoon’ zijn of dat er nog moedervlekcellen aanwezig zijn. Als dat het geval is, is een extra operatie nodig om alsnog schone snijranden te krijgen. De kans hierop is rond de 1-5%.

 

Om het litteken zo klein mogelijk te houden, zal ik zo min mogelijk weefsel wegsnijden. Wel wordt er een marge aangehouden van 5 mm rondom de plek. Als de wond te groot is, kan het zijn dat ik de wondranden niet netjes bij elkaar kan krijgen om te hechten. Dan is een reconstructie nodig om de wond te sluiten. Dit gebeurt door het losmaken en opschuiven van de huid naast de wond, een zogenaamde huidtranspositie, of door gebruik te maken van een huidtransplantatie. Hierbij wordt de wond gesloten met een stukje huid van een andere plek in het gezicht. Bijvoorbeeld huid voor of achter het oor of huid van de hals.